Prokuratoria Generalna rozumie waloryzację wynagrodzenia w zamówieniach publicznych jako urealnienie wynagrodzenia wykonawcy z uwagi na wzrost cen materiałów lub innych kosztów niezbędnych do realizacji umowy, który skutkuje powstaniem znacznej nierównowagi ekonomicznej stron umowy. Wobec ryzyka występowania zjawisk trudnych lub nawet niemożliwych do przewidzenia na etapie zawierania umowy, a mających przemożny wpływ na procesy gospodarcze (np. konflikt zbrojny, pandemia), stosowanie mechanizmów waloryzacji wynagrodzenia jest w wielu przypadkach uzasadnione, a wręcz konieczne. Niedokonanie waloryzacji wynagrodzenia wykonawcy może nie tylko poważnie zachwiać równowagą ekonomiczną stron na niekorzyść wykonawcy, ale częstokroć może prowadzić do negatywnych konsekwencji dla zamawiającego – tj. do skutków mniej korzystnych niż stosowna zmiana umowy.
– Myślę, że waloryzację stosować najlepiej na warunkach fair jednej strony wobec drugiej. To znaczy, że obie strony powinny założyć dobrą wolę swojego kontrahenta – powiedział serwisowi eNewsroom.pl Mariusz Haładyj, Prezes Prokuratorii Generalnej RP. – Zamawiający powinien pamiętać, że to z czym mieliśmy do czynienia w wyniku wybuchu wojny w Ukrainie czy wzrostu cen nie zależy od wykonawcy. Więc odwieczna reguła Pacta sunt servanda też powinna zejść do drugiego szeregu. Rozmowy między zamawiającymi a wykonawcami powinny doprowadzić do tego, żeby zlikwidować rażącą nierównowagę stron – szczególnie w stosunku do ofert, które zostały złożone przed wybuchem wojny. Jeżeli ten wzrost mamy gwałtowny – taki, którego żadna ze stron nie mogła przewidzieć – to strony mogą skorzystać z przepisów art. 455 Prawa zamówień publicznych. Oczywiście w takich granicach, w jakich to jest konieczne, żeby oddać sytuację na rynku. Jest to jak najbardziej rozwiązanie, które w takiej sytuacji odpowiada na potrzeby i pozwala uniknąć drogi sądowej. W tym zakresie można również stosować opinię Prokuratorii Generalnej – wskazuje Haładyj.
