„Suwerenność technologiczna” to pojęcie, które od kilku lat robi karierę wśród europejskich polityków. Znajdujemy się w samym środku cyfrowej globalizacji, która z jednej strony stwarza szansę na zwiększenie innowacyjności Europy, z drugiej przynosi nowe zagrożenia – związane chociażby z bezpieczeństwem danych przechowywanych w chmurze. Niestety, pod pojęciem „suwerenności technologicznej” w ustach polityków często kryje się zwykłe pustosłowie, albo – co gorsza – tendencje protekcjonistyczne. – Nie tędy droga! – przekonuje belgijski think-tank The European Centre for International Political Economy (ECIPE) w raporcie opublikowanym w Polsce przy współpracy Warsaw Enterprise Institute „Europa na tropie suwerenności technologicznej: szanse i zagrożenia”
Autorzy raportu, Matthias Bauer i Fredrik Erixon piszą, że pojęcie „suwerenności technologicznej” budzi zwodnicze skojarzenie z niezależnością, która w „otwartej wzajemnie połączonej gospodarce nie istnieje. Niemniej gospodarka 450 milionów mieszkańców (bez Wielkiej Brytanii) z PKB wynoszącym EUR 14.000 miliardów może dążyć do opanowania kluczowych technologii i infrastruktury.” Jak? Raczej nie tak, jak proponują to politycy, tj. nie poprzez kopiowanie istniejących już rozwiązań i narzucanie ich użycia obywatelom UE. Nie ma większego sensu budowanie w ramach projektu politycznego europejskiej chmury (to np. propozycja Niemiec), która miałaby zastąpić już istniejące rozwiązania, czy tworzenie własnego systemu płatności, który miałby konkurować z tymi już działającymi. Kluczem do autonomii technologicznej jest silny jednolity rynek. Dzieło jego budowy wciąż nie jest do kończone – głównie od strony regulacyjnej.
Niesprzyjające środowisko regulacyjne sprawia np., że „pomimo znacznie mniejszej populacji Stany Zjednoczone są siedzibą znacznie większej liczby małych i średnich firm niż UE. (…) Unijny „deficyt MŚP” w przedziale dużych MŚP (od 50 do 249 pracowników) wynosi 36 proc., podczas gdy w przedziale średnich MŚP (od 20 do 49 pracowników) 25 proc.
Kwestia suwerenności technologicznej i właściwego do niej podejścia, co specjalnym aneksie do raportu opisał Jakub Bińkowski, jest istotna także z punktu widzenia Polski, chcące zmodernizować swoje instytucje także przy wykorzystaniu najnowszych osiągnieć techniki. Kluczowe jest, by Polska posiadała dostęp do technologii wiodących i by mogła sama uczestniczyć w ich budowie, a wzmocnienie jednolitego rynku to umożliwi.
