Rynki mają dzisiaj bardzo pozytywne nastawienie do niektórych bardziej ryzykownych aktywów. Na tę tendencję dość niespodziewanie „załapał” się polski złoty, który pomimo obiektywnie słabych danych jest najsilniejszy od niemal 5 lat i przypomniał sobie poziomy sprzed pandemii.
Na skróty:
Pakiet danych z Polski
Dzisiaj nad ranem poznaliśmy serię danych z naszego kraju. Pakiet zawierał produkcję przemysłową, przeciętne wynagrodzenie i zatrudnienie oraz mniej istotne dla rynków ceny produkcji i wskaźnik koniunktury gospodarczej. Produkcja przemysłowa rośnie w skali roku o 0,2%. Problem w tym, że oczekiwano 1,8%. Z kolei wzrost wynagrodzeń pierwszy raz od roku spadł poniżej 10%. To również była negatywna niespodzianka. Skoro rok temu tylko w grudniu pensje rosły wolniej niż 10% rocznie, to znaczy, że na ten rok oczekiwania były wyższe. Analitycy spodziewali się bowiem powrotu w stronę średniej, ale się nie doczekali. W rezultacie wynik był o 1,4% słabszy od oczekiwań. Jeżeli dodamy do tego spadek zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw o 0,6%, sytuacja zaczyna budzić wątpliwości co do kondycji polskiej gospodarki.
Co na to polski złoty?
Skoro spada zatrudnienie, pensje rosną wolniej od oczekiwań, a produkcja przemysłowa rośnie symbolicznie, to reakcja rynków walutowych powinna być oczywista. Nie dla wszystkich. Są bowiem jeszcze tendencje na rynkach światowych. A tam mamy wyraźny wzrost zainteresowania inwestowaniem w bardziej ryzykowne aktywa. W rezultacie, na fali tej szerokiej tendencji, polski złoty dość niespodziewanie znalazł się na najsilniejszych poziomach względem euro od początku 2020 roku. Podstawy tego ruchu są, delikatnie mówiąc, wątpliwe. Tak słabe dane makroekonomiczne mogą bowiem przyspieszyć obniżki stóp procentowych w Polsce.
Spadek inflacji w Kanadzie
Wczoraj poznaliśmy dane na temat zmian cen w Kanadzie. W skali rocznej wzrost cen wynosi 1,8%. Jest to wynik symbolicznie poniżej oczekiwań wynoszących 1,9%. Na dużą uwagę zasługują dane miesięczne. W ujęciu miesięcznym ceny bowiem spadły i to o 0,4%. Co to znaczy dla rynków walutowych? Im niższa inflacja, tym niższe docelowo powinny być stopy procentowe. Im niższe z kolei stopy procentowe, tym niższa premia za trzymanie waluty. W rezultacie spadająca inflacja powoduje, że inwestorzy wycofują się z danej waluty, a jej kurs spada. Są to zatem słabsze dane dla waluty Kanady, ale dobre dla Kanadyjczyków.
Maciej Przygórzewski – główny analityk w InternetowyKantor.pl