Giełdy solidarnie uginają się pod presją nadchodzącej wojny handlowej. Awersja do ryzyka pomaga złotu w osiąganiu kolejnych historycznych rekordów. Bardziej niż spokojnie jest za to na rynku walutowym. Polska inflacja pozostaje blisko 5%.
„Dzień Wyzwolenia”
Jeszcze w ubiegłym tygodniu część inwestorów i analityków próbowała kolorować rzeczywistość. Pokładali oni wiarę w deeskalację wojny celnej, która przecież jest niesiona na sztandarach przez prezydenta USA, jako sposób prowadzenia polityki (nie tylko gospodarczej). Aktualnie ani oficjalne przekazy, ani przecieki z Białego Domu nie pozostawiają złudzeń. 2 kwietnia ma wejść w życie szeroki pakiet ceł, a Donald Trump zapowiada, że dotkną one wszystkie kraje (ciekawe, czy też Polskę, która ma śladowy bezpośredni handel ze Stanami). Amerykańska administracja ze znaną sobie powściągliwością zaczęła nazywać dzień wprowadzenia taryf „Dniem Wyzwolenia”. Z pewnością wyzwolony został kapitał z parkietów giełdowych.
Nowy wspaniały świat ceł
Technicznie spora część parkietów giełdowych niekoniecznie wkroczyła jeszcze w strefę bessy, ale z pewnością korekta rozwija się w coraz szybszym tempie. Głównym winowajcą jest niepewność co do skutków wojny celnej, która zyska za chwilę globalny charakter. Warto pamiętać, że wiele państw zapowiedziało zastosowanie kroków odwetowych, co brzmi jak recepta na eskalację tego konfliktu. Niestety brzmi to też jak recepta na wolniejszy wzrost gospodarczy w wielu miejscach świata. Jaskrawym skutkiem awersji do ryzyka jest ostatnia sesja w marcu. Spadała Azja, gdzie pod presją całkowicie ugiął się tokijski Nikkei, który stracił 4%. Nie pomogła mu ani gorsza od prognoz sprzedaż detaliczna (+1,4% rdr), ani weekendowe rozmowy przedstawicieli Chin, Korei Płd. i Japonii. Trzy największe azjatyckie gospodarki chcą zacieśnić współpracę handlową w obliczu agresywnej postawy USA. Niestety same zapowiedzi to w tym momencie za mało. Najważniejsze europejskie parkiety świecą czerwienią, a zniżki sięgają od -1,3% (Amsterdam) do -1,9% (Mediolan). Za rynkami bazowymi podąża Warszawa, gdzie WIG20 wymazał już ponad 2%. Otwarcie na Wall Street nie wskazuje na możliwość zauważalnej poprawy nastrojów. W odwrotnym kierunku podąża złoto, które zyskuje w dużej mierze na kanwie awersji do ryzyka i jest jednym z najlepszych aktywów w tym roku, rosnąc o 19% od początku stycznia. W poniedziałek za jedną uncję królewskiego kruszcu trzeba już płacić ponad 3120 $.
Forex czeka z odpowiedzią
W przeciwieństwie do parkietów giełdowych, względny spokój panuje na rynku walutowym. Trudno jednak oczekiwać, że tak samo będzie się on zachowywał w kolejnych dniach. Tym bardziej że na stole znowu pojawiły się trzy obniżki stóp procentowych w USA do końca roku, a kontrakty wskazują na 80% szansę na pierwsze cięcie już w czerwcu. Na razie kurs EUR/USD utrzymuje się powyżej 1,08 $ i jest wciąż blisko punktu odniesienia, jak zresztą większość najważniejszych par walutowych. Flauta na forexie dotyczy też polskiego złotego, któremu przynajmniej w teorii mogły nie pomóc dzisiejsze dane inflacyjne. Wstępny odczyt za marzec wskazuje na wzrost dynamiki cen o 4,9% w ujęciu rocznym, czyli utrzymanie wyniku sprzed miesiąca i tym samym pobicie prognoz (5,1%). Można jednak postawić tezę, że ta publikacja nie zmienia perspektyw dla ścieżki monetarnej w Polsce, więc o pozycji PLN decydują raczej czynniki zewnętrzne. W ten sposób przed godziną 15 kurs EUR/PLN jest wciąż blisko 4,18 zł, kurs USD/PLN próbuje się zbliżyć do 3,87 zł, a kurs CHF/PLN sięga 4,39 zł.
Autor: Adam Fuchs, analityk walutowy Walutomat.pl